13.10.11

virus pavillion






Σε ένα περιβάλλον που δεν τίθεται πια θέμα διαχωρισμού των ιών σε βιολογικούς και τεχνολογικούς, στην EXPO του 2100, το virus Pavilion εισάγει τον επισκέπτη στον κόσμο των ιών. Τεχνολογία και οργανισμός είναι ένα αλληλοεξαρτώμενο σύστημα. Ο ψηφιακός κόσμος δεν είναι απλά μια πτυχή της καθημερινότητας αλλά αποτελεί προέκταση της ανθρώπινης φύσης. Καθένας πλέον είναι εξοπλισμένος με ψηφιακά συστήματα (epiphany) που αποτελούν δεύτερο δέρμα και επιτρέπουν την ύπαρξή τους στη νέα επαυξημένη πραγματικότητα. Επομένως πέρα από τους βιολογικούς, κάθε τεχνολογικός ιός απειλεί την ομαλή λειτουργία του συστήματος.
Στο περίπτερο εκτίθεται η αναδρομή των ιών από την εποχή του Ιπποκράτη και του Ασκληπιού εώς το τώρα. Επεξηγούνται η φύση και ο τρόπος λειτουργίας των ιών (τεχνολογικών και βιολογικών) και οι μέθοδοι πρόληψης και αντιμετώπισής τους. Η έκθεση διαιρείται σε τρεις ενότητες. Οι ιοί εκτίθονται περιμετρικά στη πρώτη ζώνη πάνω σε αναρτημένες μεμβράνες. Το ιστορικό μέρος της έκθεσης που αφορά την πρόληψη και τη διάγνωση φιλοξενείται στη δεύτερη ζώνη στους λαβυρινθοειδείς διαδρόμους ενώ στην τρίτη και κεντρική ζώνη μπορεί να πληροφορηθεί κανείς για τους τρόπους αντιμετώπισης των ιών εν γένει. Η έκθεση αποτελεί μια διαδραστική εμπειρία με τον επισκέπτη να αφήνει το αποτύπωμά του στο πέρασμά του.

Το περίπτερο διαρθρώνεται σε τρείς ομόκεντρες  ζώνες που παραπέμπουν στα αμυντικά στάδια του οργανισμού. Στο περίπτερο δεν υπάρχει είσοδος. Ο επισκέπτης μπορεί να διεισδύσει στο εσωτερικό από οποιοδήποτε σημείο της περιμέτρου και  αντιμετωπίζεται εχθρικά όπως ένας ιός που εισβάλλει σε έναν οργανισμό.  Εξωτερικά βρίσκεται το πρώτο στάδιο άμυνας, προστατεύοντας το εσωτερικό του με ένα πέπλο μεμβρανών δρώντας αντίστοιχα με το δέρμα, τα τριχίδια ή η βλέννα παρεμποδίζοντας την είσοδο.  Προχωρώντας κάποιος στο εσωτερικό του περιπτέρου και παραμερίζοντας ενεργά τις μεμβράνες, έρχεται αντιμέτωπος με τη δεύτερη προστατευτική του ζώνη. Εκεί μπορεί κανείς να περιπλανηθεί στους αχανείς διαδρόμους, που σχηματίζοντας ένα είδος λαβύρινθου αποτρέπει τον επισκέπτη να εισχωρήσει περισσότερο προς τον πυρήνα του κτιρίου. Παράλληλα συναντά πληροφορίες για τους ιούς και για την αντιμετώπισή τους.  Το τρίτο και τελευταίο στάδιο, ο πυρήνας του περιπτέρου αποτελεί  μια μεγάλη πλατεία με δυνατότητες ψυχαγωγίας και ανάπαυσης καθώς και κάποιου είδους ψηφιακή βιβλιοθήκη με τα τελευταία νέα στο χώρο των αντιβιοτικών (antivirus). Ωστόσο η άμυνα συνεχίζεται και όσο ο αριθμός των επισκεπτών αυξάνεται, σταδιακά αλλάζει η ατμόσφαιρά και σκοτεινιάζει, αποτυπώνοντας έτσι την αρνητική επίδρασή τους στον οργανισμό. Αυτόματα η ατμόσφαιρα προτρέπει τον επισκέπτη να εξέλθει του περιπτέρου, όπως το τρίτο στάδιο του αμυντικού θα απέτρεπε τον πολλαπλασιασμό των ιών στο εσωτερικό του.

book up


13.9.11

Mona Lisa Overdrive

ΛΑΧΑΝΟΚΗΠΟΣ//LACHANOKIPOS



Το project Λαχανόκηπος είναι ένα σύμβολο ενταγμένο στον αστικό ιστό. Πρόκειται για ένα follie το οποίο έχει σκοπό να ενημερώσει σχετικά με την κατοίκον φύτευση λαχανικών, φρούτων και όσπριων. Η ουσία του δεν είναι μόνο χρηστική, δηλαδή άμεση παραγωγή και κατανάλωση αλλά και κλιματική αφού αυτόματα τα φυτά αλλάζουν το μικροκλίμα ενός χώρου (σκίαση, δροσιά, μόνωση). Το follie προσπαθεί να αναδείξει αυτά τα χαρακτηριστικά, ενώ παράλληλα αποτελεί μία ανεξάρτητη πράσινη μονάδα μεσα στην πόλη. Το εσωτερικό του είναι αποκλεισμένο από αυτήν, προσφέροντας έτσι μία εντελώς διαφορετική αίσθηση μπαίνοντας σε αυτό. Ο επισκέπτης είναι περιτριγυρισμένος από αναρριχώμενα λαχανικά-φρούτα (ντομάτες αγγούρια φράουλες), ρίζες και χώμα.Η αλλαγή των οσμών, των υφών και του μικροκλίματος δημιουργούν μία ξεχωριστή αίσθηση για κάποιον που κυκλοφορεί στην πόλη. Ακόμα έχει την δυνατότητα να ανέβει στο ανώτατο επίπεδο, αυτό της δεξαμενής όπου έρχεται σε επαφή με έναν λαχανόκηπο φυτεμένο με τη βοήθεια της υδροπονίας, οι ρίζες του οποίου είναι εμφανείς στο κατώτερο επίπεδο.-


Ζβες Κωνσταντίνος, Μπακογιάννη Ευαγγελία